Οταν ήμουνα παιδάκι γινόταν στο χωριό ένας γάμος.....
Από το πρωί πήγαμε στο σπίτι της νύφης,αρκετός ποδαρόδρομος, ήταν κοντά στην λίμνη το σπίτι της, αλλά τότε δεν είχε σημασία η απόσταση.........
Η νύφη καλή και όμορφη κοπέλα (από τότε έχω να την δω) καθότανε σε μια καρέκλα ,η κομμώτρια την χτένιζε ,οι γυναίκες τραγουδούσανε''όλα τα δέντρα το πρωί δροσιά είναι φορτωμένα και μένα τα ματάκια μου ,δάκρυα είναι γεμισμένα''..
Όλες τραγουδούσανε κλαίγοντας και κλαίγαμε και εμείς τα παιδάκια χωρίς να ξέρουμε γιατί....
Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω,γιατί τόσο κλάμα στους γάμους και ειδικά των κοριτσιών εκείνα τα χρόνια.....
Η μάνα της νύφης ήταν σαν να αποχωριζόταν για πάντα το παιδί της , γενικά η όλη κατάσταση και ειδικά για ένα παιδάκι σαν εμένα ήταν ανεξήγητη..
Μάταια προσπαθούσα να καταλάβω γιατί κλαίμε,οπότε σε μια στιγμή ακούω να λέει κάποια .''έρχονται οι συμπέθεροι''.
Ήταν το σόι του γαμπρού, ήρθαν πέντε -έξι άτομα να την <<ποδέσουν>>(να την φορέσουν τα νυφικά παπούτσια) μπήκαν στο δωμάτιο που ήταν η νύφη,εμείς τα μικρά ούτε να δούμε δεν μπορούσαμε και ακούω μια γυναίκα λίγο εύσωμη και ψηλή (για αυτό μπορούσα να την δω)να λέει "Τώρα είναι δική μας,ήρθαμε να την πάρουμε''
Εγώ εκείνη την στιγμή νόμισα πώς γι αυτό κλαίγανε τόση ώρα ,γιατί αυτοί ήρθαν να την πάρουν με το ζόρι και πως η νύφη και οι υπόλοιποι δεν ήθελαν...
Αυτή η εύσωμη συμπεθέρα(που δεν ξέρω ακόμη ποια ήταν ) μου καρφώθηκε στο μυαλό ότι ήταν κακός άνθρωπος και γι αυτό ήρθε να πάρει την νύφη και σκεφτόμουνα τι να της κάνω....
Η μάνα μου, μου είχε και φορούσα από μέσα να μην φαίνεται με μια παραμάνα ένα χα'ι'μαλί (φυλαχτό) ....βγάζω την παραμάνα σκύβω, περνάω ανάμεσα απο μπόλικα πόδια και φτάνω στον στόχο μου, με όση δύναμη είχα την κάρφωσα στην γάμπα της.....................
Η γυναίκα ούρλιαξε από τον πόνο ,είπαν κάτι την τσίμπησε ...ίσως κάποια σφήκα... δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν,δεν ήξεραν και δεν έμαθαν ποτέ....
Εγώ πάντως ήξερα και ένιωσα ικανοποίηση!!!!!!!Πλήρωσε γιατί ήταν κακιά και ήθελε να μας πάρει την όμορφη νύφη μας........
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου