Το δράμα που ζούμε εξακολουθητικά κοντεύει να ξεπεράσει σε τραγική ένταση τα αρχαιοελληνικά και σε τραγική έκβαση τα σαιξπήρεια.
Στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν θα έχουν αδειάσει παντελώς τα ταμεία, θα εκταμιευθεί η έκτη δόση (8 δισ.) του δανείου των 110 δισ. ευρώ.
Ομως αφού πρώτα ληφθεί, στις 5 Δεκεμβρίου, η τελική έγκριση από το ΔΝΤ, η οποία, βεβαίως, θα δοθεί αν έχουν συντελεσθεί πλήρως όλες οι προαπαιτούμενες ενέργειες από ελληνικής πλευράς, ήτοι ορισμένες ακόμη συγχωνεύσεις φορέων...
Τότε, στα μέσα Δεκεμβρίου, ένα οδυνηρό κεφάλαιο για τη χώρα μας θα κλείσει και ένα νέο θα ανοίξει αμέσως, υπό τη μορφή της επόμενης δόσης, που θα είναι η πρώτη του νέου δανείου, η οποία, επίσης, κάθε άλλο παρά θα καταβληθεί αυτόματα στα μέσα Ιανουαρίου.
Νέος γύρος συζητήσεων με την τρόικα για το νέο οικονομικό πρόγραμμα, σύνταξη νέου Μνημονίου, που θα τεθεί στην κρίση του Κοινοβουλίου.
Η πρόσκαιρη ανακούφιση θα δώσει τη θέση της σε νέα αγωνία, με τις διαδικασίες να τραβούν σε μάκρος και τη σπάθα των κυρώσεων, δηλαδή της μη εκταμίευσης νέας δόσης, να παραμένει επικρεμάμενη.
Μαζί με την απειλή της αποπομπής από την Ευρωζώνη. Γνωστές οι προσπάθειες της Κομισιόν για μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία, υπό τον έλεγχο των Βρυξελλών. Και οι προθέσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας, όπως μεταδίδουν τα ΜΜΕ τους, να προωθηθούν ακόμη πιο ασφυκτικά μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων στις χώρες του ευρώ. Οπως παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, βαριά πρόστιμα, παρεμβάσεις στους εθνικούς προϋπολογισμούς, υπαγωγή σε καθεστώς συντεταγμένης χρεοκοπίας.
Τα βάσανά μας δεν μοιάζουν να έχουν τέλος και το λαγούμι προβλέπεται μακρύ, όμως προς στιγμήν ζούμε την κρίση με τη μορφή των δόσεων ή καλύτερα του σίριαλ των επισκέψεων, των διασκέψεων, των διαβουλεύσεων, των διαβεβαιώσεων, των μη εγκρίσεων και πάλι από την αρχή, πριν από την καταβολή της κάθε δόσης.
Κάθε άλλο παρά καθησυχάζει μια ματιά εκτός χώρας. Δυσπιστία, επιθέσεις των αγορών και η κρίση χρέους να αγγίζει την Ιταλία, την Ισπανία, το Βέλγιο ή και τη Γαλλία. Τα δελτία ειδήσεων στις χώρες της Ευρωζώνης, αλλά και εκτός αυτών, έχουν τη μορφή ταινίας καταστροφής, με τα κράτη-μέλη να βυθίζονται το ένα μετά το άλλο, την Ευρωζώνη να διαλύεται ή ορισμένα κράτη να την εγκαταλείπουν ή τη Γερμανία και τη Γαλλία να αποχωρούν, σχηματίζοντας τη δική τους νομισματική ένωση, μέχρι οι αγορές να τους εξωθήσουν σ’ ένα χαοτικό τέλος... Τα σενάρια αυτά εναλλάσσονται με τα τρέχοντα θρίλερ για το αν και πώς μπορεί να ενισχυθεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αν θα εξευρεθούν οι αναγκαίοι πόροι, αν αυτό θα γίνει έγκαιρα ώστε να σωθούν η Ιταλία και η Ισπανία, αν θα ενεργοποιηθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε να δώσει δάνεια στο EFSF ή να «κόψει» χρήμα, αν η Γερμανία συνεχίσει με το ίδιο πείσμα να αρνείται μια τέτοια λύση...
Ενα ελληνικό και ένα ευρωπαϊκό ψυχόδραμα, με τα θύματα και τους θύτες σε εναλλάξιμους ρόλους, το οποίο θεώμαστε καθημερινά αλλά εμπεδώνουμε λίγο, με την ελπίδα ότι βρισκόμαστε στο περιθώριο των παιγνίων μιας παγκόσμιας ειρωνείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου