Αρκετοί κάτοικοι απ’ τα χωριά μας βρήκαν τότε δουλειά εκεί για κάμποσο καιρό. Οι εργάτες είχαν στήσει πρόχειρα καταλύματα για τον ύπνο και μαγείρευαν συσίτιο καθένας με την αράδα του.
Μια μέρα μάγειρας ήταν ένας Ζαρκάδας απ’ τα Πιγκιανά. Φασολάδα ήταν το γεύμα της ημέρας. Ένας-ένας οι εργάτες πέρναγαν με την καραβάνα τους και έπαιρναν μια μερίδα ψωμί και δυο κουταλιές φαΐ. Ο Πάνος Χαλαστάνης, εργάτης κι εκείνος στην Τσιουγκάνα, διαμαρτυρήθηκε στο Ζαρκάδα, γιατί το φαγητό δεν είχε διόλου φασόλια αλλά ήταν ζουμί σκέτο:
-Καλά ορέ Ζαρκάδα, του λέει, τι μας έβαλες εδώ πέρα να φάμε σκέτα πλύματα; Εδώ πρέπει να κάνουμε μακροβούτι να πιάσουμε ένα φασόλι!
Ατάραχος τότε ο Ζαρκάδας του απαντάει:
-Ρίξε μπουκούλες Πάνο μ’, ρίξε μπουκούλες να σ’ πιαστεί και να λιγώσεις την πείνα σου!
Πείνα και φτώχεια και των γονέων!
Του Βασιλείου Γ. Χαλαστάνη
"ΠΡΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΜΕΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου