Έχεις παντα αναμμένη
να σκορπά στην οικουμένη
φως λευκό μοναδικό
Και θεούς μια δωδεκάδα
που σε ξέχασαν καημένη
και είσαι Ελλάδα μου θλιμμένη
με ύφος μελαγχολικό
Της δημοκρατίας μάνα
δάφνες φορεσες για στέμμα
ρουφηξες ποτάμια αίμα
που διψουσες λευτεριά
Μές τα ματιά σου τα πλάνα
Ψάχνει με ελπίδα βλέμμα
να ναι η απονια σου ψέμα
στα δικά σου τα παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου