Επισημαίνοντας με έμφαση ότι οι συνέπειες της κρίσης και του Μνημονίου μονιμοποιούνται, διερωτήθηκε χαρακτηριστικά: «Υπάρχει πιο σταθερή πραγματικότητα από το κόλλημα της ανεργίας στο 30% και της ανεργίας των νέων στο 60%; Υπάρχει πιο σταθερή κατάσταση από τα λουκέτα; Και δεν υπάρχει σταθερότητα στον ρυθμό ανόδου του χρέους -στον καλπασμό του, θα έλεγα; Έφτασε ήδη στο 176% του ΑΕΠ. Και να σκεφτεί κανείς πως ό,τι έγινε στη χώρα τα τελευταία χρόνια, έγινε εν ονόματι -ή με το πρόσχημα- της αντιμετώπισης της κρίσης του χρέους…».
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Γιώργου Βαρεμένου έχει ως εξής:
Κύριε πρόεδρε,
Η εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας μάς πληροφόρησε -χαρωπά, θα έλεγα- ότι είμαστε στην τελευταία σελίδα. Μόνο που δεν διευκρίνισε, ποιου βιβλίου ακριβώς, ποιου τόμου. Διότι, εδώ, έχουμε να κάνουμε με την Πάπυρος - Λαρούς των Μνημονίων και των Μεσοπροθέσμων. Ων ουκ έστιν αριθμός…
Ο κ. Παπανδρέου μας έλεγε ότι το 2011 θα βγαίναμε από την κρίση και το 2012 θα βαδίζαμε νορμάλ στις αγορές. Ο κ. Σαμαράς πήρε την ψήφο του ελληνικού λαού υποσχόμενος -μετά από πόσα
Ζάππεια, κι εγώ δεν θυμάμαι- ότι θα επαναδιαπραγματευθεί το Μνημόνιο. Και τώρα, ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης, υπόσχεται σταθερότητα. Σταθερότητα, ναι, αλλά στην κατάσταση την οποία διαμόρφωσε η εφαρμογή της πολιτικής του.
Υπάρχει πιο σταθερή πραγματικότητα από το κόλλημα της ανεργίας στο 30% και της ανεργίας των νέων στο 60%; Υπάρχει πιο σταθερή κατάσταση από τα λουκέτα; Το ευθύγραμμο του καρδιογραφήματος… Τόσο σταθερό! Υπάρχει και μια άλλη σταθερότητα, η σταθερότητα στον ρυθμό ανόδου του χρέους, στον καλπασμό του θα έλεγε κανείς. Έφτασε το χρέος στο 176% του ΑΕΠ. Μιλάμε για θαυμαστή σταθερότητα… Και να σκεφτεί κανείς πως ό,τι έγινε στη χώρα τα τελευταία χρόνια, έγινε εν ονόματι -ή με το πρόσχημα- της αντιμετώπισης της κρίσης του χρέους…
Υπάρχει μια άποψη -και δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ μόνο, γιατί του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλετε να την ακούσετε-, άποψη διακεκριμένων διεθνών παραγόντων ότι, αν δεν αντιμετωπισθεί το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, δεν μπορεί να γίνει τίποτα σ’ αυτή τη χώρα. Ποιος θα ρισκάρει σε μια χώρα που μετεωρίζεται με τον βρόγχο του χρέους;
Ποιος θα το κάνει σε μια καθημαγμένη οικονομία; Δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι, παρά την πλημμυρίδα της διαφήμισης, οι εξαγωγές παραμένουν στάσιμες αν όχι μειούμενες; Έτσι είναι τα στοιχεία, κ. Βορίδη. Τι θα γίνει, λοιπόν, με το χρέος; Θα το πάτε μέχρι πού; Μέχρι το 2070; Με μια μείωση των επιτοκίων που δεν αφορά, κ. υπουργέ, τα δάνεια του ΔΝΤ, που δεν αφορά τους ομολογιούχους; Ασπιρίνη στον καρκινοπαθή; Μέχρι πότε θα είμαστε σε έλεγχο; Μέχρι, λέει, να αποπληρώσουμε το 75% του χρέους. Μέχρι πότε θα πάμε, λοιπόν;
Ο κ. Στουρνάρας είπε ότι, όταν έθεσα το θέμα στον κ. Σόιμπλε, μου απάντησε «ξέχνα το, Γιάννη». Τι είναι αυτό; Νόμος; Για μια χώρα που πρέπει να δώσει μάχη για την ύπαρξή της ως ανεξάρτητης σε μια κοινότητα, υποτίθεται, ισοτίμων; Ο πρωθυπουργός πού βρίσκεται; Σε ποια κρυψώνα; Επάνω είναι; Εδώ, ρωτώ, πότε θα έρθει. Μέχρι πού μπορεί να πάει αυτή υποβάθμιση; Αυτό το κορυφαίο θέμα δεν θα το συζητήσουμε μπροστά τον ελληνικό λαό ενόψει μια κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης; Ως πότε θα συνεχιστούν τα διαγγέλματα του κ. Σαμαρά; Μέχρι να πείσει τον εαυτό του ότι γράφει ιστορία;
Ο έτερος των εταίρων της κυβέρνησης, ο κ. Βενιζέλος, απειλεί τον ελληνικό λαό ότι θα στερηθεί την παρουσία του. Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, τέτοιος κίνδυνος, να στερηθεί ο ελληνικός λαός την παρουσία του κ. Βενιζέλου! Χωρίς να υποψιάζεται ότι μπορεί να είναι και κίνητρο αυτό για να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ, έτσι δεν είναι; Ο κ. Βενιζέλος, λοιπόν, δήλωσε ότι η απαίτηση για κούρεμα του χρέους είναι εχθρική ενέργεια προς τους δανειστές μας. Εντάξει, να μην πιστεύεις στη διαπραγμάτευση, ας πούμε ότι νοητικά μπορεί κανείς να το συλλάβει. Όταν όμως λες ότι η απαίτηση για κούρεμα του χρέους είναι εχθρική ενέργεια, τι ακριβώς διαπραγματεύεσαι; Τι συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα; Είναι ερώτημα που προκύπτει αβίαστα.
Κι έρχεσαι με το Μεσοπρόθεσμο, αφαιρείς πόρους και προδιαγράφεις τερατώδη πλεονάσματα, πλεονάσματα Κίνας, και τα προεξοφλείς ενώ δεν υπήρξαν πουθενά… Ζητάτε να συζητήσουμε σοβαρά πάνω σ’ αυτή τη βάση; Εμείς λέμε ότι είναι καιρός να δώσει μια απάντηση ο ελληνικός λαός, ο οποίος δεν μπορεί να εκβιάζεται επ’ άπειρον και να απειλείται πότε από τον κ. Σόιμπλε, πότε από τον κ. Σαμαρά και εσχάτως από τον κ. Βενιζέλο. Δεν μπορεί ένας λαός επ’ άπειρον να ζει υπό το κράτος του εκβιασμού. Δεν υπήρξε άλλος λαός που να το έκανε αυτό.
Και επειδή, κ. υπουργέ, είπατε κάτι για το κοινωνικό μέρισμα στους ένστολους: Θεωρείτε ότι σέβεστε την αξιοπρέπειά τους, όταν με το Μεσοπρόθεσμο προδιαγράφετε, στην καλύτερη περίπτωση, τη διαιώνιση της κατάστασής τους μέχρι το 2018 -και των ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων και των ίδιων των Ενόπλων Δυνάμεων; Και τους κουνάτε το καθρεφτάκι του κοινωνικού μερίσματος; Και δεν είστε υποψιασμένοι για την απάντηση που μπορεί να υπάρξει σ’ αυτό; Μια απάντηση, που θα είναι σε αρμονία με τη θέληση του ελληνικού λαού, την αξιοπρέπειά του και την περηφάνια του.
Αρκετά και με την περιθωριοποίηση και με την κοροϊδία!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου