(ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ)
Απο τότε που μας άφησες, η εκδήλωση για τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου στις Κορυσχάδες μου προκαλεί θλίψη.
Κι αυτό γιατί κάθε χρόνο που την προετοίμαζες εσύ μαζί με το Κοινοτικό Συμβούλιο Κορυσχάδων και τους ίδιους τους αγωνιστές και πρωταγωνιστές της Σύγχρονης Ιστορίας της Ελλάδας, ανέβαζες και πιο ψηλά τον πήχυ, το στοίχημα με το εαυτό σου κάθε χρόνο μεγάλωνε. Τι να πρωτοθυμηθώ! Πόσους μήνες νωρίτερα σχεδίαζες το πως και τι περισσότερο μπορούσες να κάνεις για να αναδείξεις το γεγονός, να τιμήσεις ανθρώπους άξιους, να κάνεις τις Κορυσχάδες γνωστές στο Πανελλήνιο για την Ιστορία τους! Την Κυριακή αυτή (όπως κάθε μέρα του χρόνου) από νωρίς περίμενες και υποδεχόσουν τον κάθε ένα επισκέπτη ντόπιο και ξένο και τους ξεναγούσες στο σχολείο. Τιμούσαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι της πολιτείας σε υψηλό επίπεδο, αγωνιστές της αντίστασης με τις οικογένειές τους, επιζώντες τότε Εθνοσύμβουλοι, αιρετοί από πολλές περιοχές της Ελλάδας και ο απλός λαός. Ομιλητές με λόγους εμπνευσμένους, από καρδιάς. Αυτό σε έκανε ευτυχισμένο.
Φέτος εκτός από θλίψη, μου προκάλεσε και θυμό. Ένα διήμερο για τους τύπους, χωρίς απόδοση σεβασμού σε ιστορία που σέβονται και απαιτούμε να σέβονται οι ''ξένοι''. Απουσία ηθελημένη ή όχι του παλιού και νέου δημάρχου και αναγκαστική εκροσώπηση απο το ντόπιο Αντιδήμαρχο... Άκουσα
απο τον επίσημο εκπρόσωπο του Δημάρχου οτι "πέρασαν σχεδόν και όχι ακριβώς 70 χρόνια" απο το ιστορικό εκείνο γεγονός που τόσο πάλεψες να γιορτάζεται ακριβώς στις ημερομηνίες που διεξάγονταν τότε η συνεδρίαση. Και στη συνέχεια λόγια ξεχασμένα απο τις τελευταίες προεκλογικές ομιλίες.Θα μπορούσα αλλά δεν θέλω να απαριθμήσω περισσότερα.
Όμως πατέρα είμαι σίγουρη ότι η στεντόρεια φωνή του φίλου σου και πάντα αειθαλή ΚΑΠΕΤΑΝ - ΕΡΜΗ έφθασε ως τον ουρανό των Κορυσχάδων και τον άκουσες κι εσύ... Αυτή η φωνή και τα λόγια του μου έδωσαν κρυφή ελπίδα για το μέλλον που θέλουμε να κληρονομήσουμε στις νεότερες γενιές, στα εγγόνια σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου