Μπορεί στο ευρύ κοινό ο Μάριος Σαλμάς να είναι γνωστός για την πολύχρονη πολιτική του δραστηριότητα, ωστόσο οι συντοπίτες του στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά και όλες οι πτέρυγες του Κοινοβουλίου γνωρίζουν πως, εκτός των άλλων, είναι ένας από τους πλέον επιφανείς χειρουργούς ορθοπεδικούς της χώρας, δίνοντας μάλιστα τα φώτα του στους μελλοντικούς του συναδέλφους, ως επίκουρος καθηγητής Ανατομίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με παράλληλη απασχόληση στην Α’ Πανεπιστημιακή στο Αττικό Νοσοκομείο.
«Στην πολιτική μπήκα για να προσφέρω και μόνο. Αλλωστε, η ενασχόλησή μου με αυτή, κυρίως την περίοδο που θήτευσα ως υφυπουργός Υγείας, είχε αρνητικό αντίκτυπο στο λειτούργημά μου ως ιατρού και φυσικά και από οικονομικής πλευράς. Ομως, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που εδώ και έναν χρόνο, ουσιαστικά, έχω αφοσιωθεί και πάλι στην επιστήμη μου. Ξέρετε, είμαι όλη τη μέρα στο χειρουργείο κι όχι μόνο δεν κουράζομαι, αλλά αισθάνομαι γεμάτος», σημειώνει ο ίδιος στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», περιγράφοντας το εικοσιτετράωρό του, μετά το πέρας της εμπλοκής του στην κυβέρνηση.
Μάλιστα, η μέρα του δεν διαφέρει σε τίποτα από την αντίστοιχη ενός γιατρού που δεν διαθέτει τη βουλευτική ιδιότητα. «Εκτός από τα χειρουργεία, κάνω κανονικά τις βάρδιές μου στα εξωτερικά ιατρεία, ενώ, έχοντας την ευθύνη του τμήματος Χειρουργικής άνω άκρων, πρέπει να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση αυτή. Παράλληλα, τα απογεύματα είμαι στο ιατρείο μου», τονίζει ο κ. Σαλμάς.
Για τους μη γνωρίζοντες, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ειδικεύεται στις επεμβάσεις ώμου, και μάλιστα έχει χειρουργήσει ουκ ολίγους συναδέλφους του βουλευτές και υπουργούς, οι οποίοι τον εμπιστεύθηκαν. Χωρίς βεβαίως να μας αποκαλύπτει ονόματα, αφού δεσμεύεται από το ιατρικό απόρρητο, ο κ. Σαλμάς μάς λέει ότι οι περισσότεροι εξ αυτών (17 συνολικά) είχαν θέμα με τη σπονδυλική τους στήλη και πλέον χαίρουν άκρας υγείας.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. Ωστόσο, o πρώην αναπληρωτής υπουργός και υφυπουργός αναπτύσσει έντονη επιστημονική δραστηριότητα και στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (μόλις ο δεύτερος Ελληνας ορθοπεδικός που θα επισκεφθεί το φημισμένο αμερικανικό εκπαιδευτικό ίδρυμα) και στο υπερσύγχρονο Νοσοκομείο Mass General. «Θα βρεθώ στο τμήμα Χειρουργικής ώμου, όπου θα συνομιλήσω με τον καλύτερο του είδους στον κόσμο, τον γιατρό JP Warner, και θα παρακολουθήσω νέες τεχνικές και μεθόδους. Εχω ειδικευθεί στις εγχειρήσεις ώμου εδώ και 15 χρόνια, όταν δεν ήταν ακόμη ιδιαίτερα διαδεδομένες στη χώρα μας», επισημαίνει ο κ. Σαλμάς. Αυτή, άλλωστε, η ειδίκευσή του τού άνοιξε σε ηλικία 30 ετών την πόρτα της πάλαι ποτέ dream team του ελληνικού αθλητισμού, της Εθνικής Ομάδας άρσης βαρών (σ.σ.: αμέσως μετά τις αντίστοιχες σπουδές του στη Ζυρίχη). Πριν, όμως, από τις ΗΠΑ, την επόμενη εβδομάδα ο βουλευτής της Ν.Δ. θα βρεθεί στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να παρακολουθήσει μια νέα τεχνική που αναπτύσσεται σχετικά με τα χειρουργεία στο γόνατο. «Ο γιατρός σπουδάζει όλη του τη ζωή. Πρέπει να είναι ενημερωμένος», σχολιάζει ο ίδιος.
Μετά από όλα αυτά, δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε για το κατά πόσο του έλειψε το νυστέρι την περίοδο της διακυβέρνησης Καραμανλή, όταν και διετέλεσε υφυπουργός Υγείας, ή αργότερα όταν στην πρώτη κυβέρνηση Σαμαρά ήταν αναπληρωτής υπουργός Υγείας. «Σε αντίθεση με άλλους επαγγελματικούς χώρους, εμείς θα πρέπει να αναστέλλουμε τις δραστηριότητές μας. Οπως καταλαβαίνετε, σίγουρα μου έλειψε η Ιατρική», αναφέρει ο κ. Σαλμάς και προσθέτει: «Ομως, παρά τις δυσκολίες και τα όσα ακούγονται, το υπουργείο Υγείας είναι για μένα μακράν το πιο ενδιαφέρον. Αρκεί να γνωρίζεις το αντικείμενο. Σε ό,τι με αφορά, είμαι περήφανος για τη δουλειά που άφησα εκεί. Πέρασα 52 μνημονιακές υποχρεώσεις χωρίς να ανοίξει μύτη. Η σημαντικότερη παρακαταθήκη για μένα ήταν η μείωση των φαρμακευτικών δαπανών, η μεγαλύτερη στην ιστορία της χώρας, που μεσοσταθμικά έφτανε το 24%. Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρξει καμία συνέπεια στις παρεχόμενες υπηρεσίες». Συνεχίζοντας με απολογιστική διάθεση, ο κ. Σαλμάς δηλώνει πως ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά του απωθημένα ήταν το γεγονός ότι δεν κατάφερε να προσφέρει στο μέτωπο της αναδιάρθρωσης των νοσοκομείων. «Ξέρετε, με πληγώνει όταν βλέπω στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι να χρειάζεται τουλάχιστον ένα εικοσαήμερο για μια επέμβαση προκειμένου να διορθωθεί μια βλάβη που προήλθε, π.χ., από ένα σπάσιμο ποδιού».
Και δωρεάν υπηρεσίες σε ασθενείς του
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου