Άλλο ένα προσωνύμιο της Παναγιάς, που το ξέρει Εκείνη και οι Κρικελλιώτες, οι Συγγρελιώτες, οι Αναδιώτες και οι Σελιώτες είναι η Παναγιά η Κρικελλιώτισα.
Στα τούρκικα φορολογικά κατάστιχα του 1454 φαίνονται δύο χωριά το Kirkil Buzyrg (Μεγάλο Κρίκελλο) και το Kirkil kutsuk (Μικρό Κρίκελλο). Από την ανάλυση των φορολογικών αυτών στοιχείων και τα εναπομείναντα ιστορικά τεκμήρια της περιοχής προκύπτει ότι το Kirkil Buzurk βρισκόταν στο σημερινό Κρίκελλο και το Kirkil kutsuk στη Παναγιά (οι εκτιμήσεις είναι καθαρά προσωπικές και αναλύονται στο βιβλίο μου για το Κρίκελλο και φρονώ από την σιωπή όλων –Κρικελλιωτών ή μη- κάτι τέτοιο είναι μάλλον μη αποδεκτό, εγώ όμως επιμένω).
Έτσι από την ιστορία της περιοχής προκύπτει ότι μιλάμε για την Παναγιά του Μικρού Κρικέλλου και αφορά όλα τα γειτονικά στην περιοχή χωριά. Τούτο το τελευταίο το ζήσαμε εμείς οι μεσήλικες.
Στη 23 Αυγούστου οι Κρικελλιώτες και οι λοιποί κάτοικοι των γύρω χωριών διέσχιζαν –σαν σε μυστηριακό ταξίδι– το Βοϊδολείβαδο κρατώντας ισόβια μέσα τους το αυγουστιάτικο φως του ήλιου και τη χάρη της Παναγιάς.
Τα Κουμπάνια (θαρρώ Κουρμπάνια είναι η σωστή ονομασία, που δήλωναν τα σφάγια μιας μεγάλης θρησκευτικής γιορτής) ήταν το μεγάλο πάρκινγκ των πανηγυριζόντων γαϊδουρομούλαρων, που φορτωμένα με φουντωτούς τρουβάδες και πολύχρωμες μαντανίες και στολισμένα με χαϊμαλιά, μετέφεραν τους προσκυνητάδες από το Κρίκελλο, την Ανιάδα, το Συγκρέλο, το Βύθισμα ως και τα Ψιανά στο λαμπρό πανήγυρι της Παναγιάς τους.
Πιο πέρα, στον ίσκιο των αιωνόβιων δέντρων, γύριζαν οι σούβλες με τ΄ αρνιά και κάθονταν σε παρέες-παρέες οι πανηγυριώτες προσκυνητές.
Επιχειρώντας μια προσέγγιση του φυσικού τοπίου της Παναγιάς με βάση των στοιχείων της “Δασικής αναψυχής” μπορούμε να χαρακτηρίσουμε γενικά το τοπίο ΠΑΝΟΡΟΜΙΚΟ πλαισιούμενο με μικροτοπία άλλων τύπων.
Ένα γραφικό μονοπάτι οδηγεί στο βράχο, όπου βρίσκεται το ξωκλήσι της Παναγιάς. Εκεί τη μέρα της γιορτής όλοι πάνε ν΄ ανάψουν ένα κεράκι στη χάρη της και να παρακολουθήσουν, υπαίθρια οι περισσότεροι, την θεία λειτουργία. Ο βράχος και η εκκλησία, με τα αιωνόβια άγρια δέντρα που τα πλαισιώνουν, δημιουργούν ένα επιμέρους τοπίο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ, με μεγάλη αισθητική, πολιτισμική και θρησκευτική αξία.
Πιο κάτω, στο ρέμα, υπάρχει μια σπηλαιώδης τρύπα μέσα στο βράχο –– βατή μόνο από τα λιπόσαρκα τσοπανόπουλα, που δοκίμαζαν την τόλμη τους και την ψυχραιμία τους μέχρι να φτάσουν στο τέρμα της, όπου διακλαδιζόταν σε άλλες τρεις μικρότερες οδεύσεις. Εκεί “λέει” αφήσανε μια γάτα η οποία βγήκε κάπου στην περιοχή του Συγκρέλλου.
Λίγο ακόμα πιο κάτω, δίπλα στην κοίτη του ρέματος, υπήρχε ένα “καρκαροβάραθρο” όπου ως τσοπανόπουλα πετούσαμε μέσα μεγάλες πέτρες κι αυτές, στην υπόγεια σπηλαιώδη κατρακύλα τους, αντηχούσαν για αρκετή ώρα έναν μεταλλικό ήχο ώσπου σβηνόταν. Επίσης πάνω από το μονοπάτι, που πάει για το Αθάνατο νερό, υπάρχει σπηλαιώδης σχηματισμός, μια έρευνα του οποίου ίσως αποκαλύψει κάποιο σπήλαιο.
Το κάθε ένα απ΄ αυτά συνθέτει ένα ενδιαφέρον ΤΟΠΙΟ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ
Ένα άλλο τοπίο ΕΣΤΕΓΑΣΜΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ είναι το μονοπάτι στα Ζερβά των Ανήλιων, που οδηγεί στο Αθάνατο Νερό, και που διέρχεται μέσα από πανύψηλα και ευθυτενή ελάτια. Αυτό είναι όντως μονοπάτι –σύμφωνα με τον ακριβή του ορισμό– και σε κάποια δύσβατα σημεία παίρνει τα χαρακτηριστικά “σύρματος”.
Το Αθάνατο νερό είναι μια πηγούλα από την οποία αναβλύζει ένα από τα καλύτερα νερά της περιοχής του Κρικέλλου και λύνει το σοβαρό πρόβλημα της λειψυδρίας της περιοχής. Είναι όμως σχετικά μακριά και με παροχή… αγιάσματος. Πάντως σαν πηγή, στη συνείδηση κάθε Κρικελλιώτη είναι εγγεγραμμένη με μαγικό και μεταφυσικό περιεχόμενο.
Η βλάστηση των λιβαδιών, που εκτείνονται στους πρόποδες των Ανήλιων, λόγω της ανυδρίας και της παλιάς υπερβόσκησης, είναι ποώδης και χορτολιβαδική. Αυτό το είδος της βλάστησης δημιουργεί και συνθέτει, κατά τη διάρκεια του έτους, διάφορα ενδιαφέροντα ΕΠΟΧΙΑΚΑ τοπία. Την άνοιξη χλωρό και καταπράσινο, κεντημένο με λουλούδια και παπαρούνες και το καλοκαίρι κίτρινο και κατάξερο. Τα αιωνόβια δέντρα, που υπάρχουν στα Κουμπάνια, δημιουργούν μια έντονη αντίθεση με την όλη βλάστηση της περιοχής και υποδηλώνουν ότι η περιοχή για πολλούς αιώνες –ίσως κι από την αρχαιότητα– ήτανε τόπος λατρείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου