Εδώ σε τούτον τον τόπο –στην Ευρυτανία- για αιώνες άνθρωποι και ζώα, άγρια και ήμερα, ζούσαμε αδιατάρακτα με τον ίδιο τρόπο και τις ίδιες συνθήκες.
Όταν στους κάμπους οι άνθρωποι στέναζαν από το βούρδουλα του τουρκοτσιφλικά εδώ ζούσαμε στερημένα μεν αλλά λεύτερα. Όταν, στη συνέχεια, στους κάμπους έστηναν μεγάλα εργοστάσια, εμείς συνεχίσαμε να δουλεύουμε και να ζούμε με τον αιώνιο πατροπαράδοτο τρόπο. Όμως οι μεγάλοι, που λιγουρεύονταν τα βουνά μας και τα δυνατά μας χέρια, έβαλαν σκοπό να μας ξεριζώσουν από τη γη των προγόνων μας. Το κράτος μας κυνήγησε ανηλεώς. Έβαζε φόρους όπου μπορούσε. Μας πλήρωνε να σφάξουμε τα γίδια μας, μας κυνηγούσε ο χωροφύλακας, ο δασοφύλακας κι οι λοιποί φύλακες.
Μετά ήρθε ο εμφύλιος και μας έριξαν στη φωτιά και στο μαχαίρι.
Στ΄ αποκαίδια του πολέμου ξαναστήσαμε τα νοικοκυριά μας.
Οι ολιγάρχες ανησύχησαν σφόδρα. Χρησιμοποίησαν οικονομικά τώρα κόλπα για να μας ξεριζώσουν. Στήσανε θνησιγενή μεγάλα εργοστάσια για να τα κλείσουν. Εφάρμοσαν δήθεν αγροτικά προγράμματα, που εξαφάνισαν τις δοκιμασμένες παραδοσιακές ποικιλίες και ράτσες.
Μοίραζαν λεφτά σε κολλητούς και σε πελάτες. Διόριζαν με τη σέσουλα δημόσιους υπαλλήλους και γενικά όσο μπορούσαν διέφθειραν και τρομοκρατούσαν τους ανθρώπους. Επιπλέον εγώ, ως… πονηρός βλάχος, φαντάζομαι να εφαρμόστηκαν σε βάρος μας και άλλα σατανικά και ανομολόγητα σχέδια. Στο τέλος τα κατάφεραν. Μέσα σε λιγότερο από σαράντα χρόνια ελάχιστοι έμειναν στα χωριά μας.
Όλοι ξέρουμε τον αίτιο της ερήμωσης, που ακόμα βυσσοδομεί για να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Βλέπουμε “το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς όπου ου δει (βρίσκεται εκεί που δεν πρέπει δηλ. στην εξουσία) –ο αναγιγνώσκων νοείτω” όπως λέει ο Ευαγγελιστής Μάρκος (ιγ΄ 14΄).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου