Υπ.Βουλευτής Ευρυτανίας με τους Πράσινους-ΔΗΜΑΡ
Οδεύουμε στο τέρμα μιας βραχείας προεκλογικής περιόδου με μεγάλη δόση παραλογισμού και πολιτικής ασυναρτησίας με αντιμαχόμενους παράγοντες το φόβο και την οργή.
Η προεκλογική περίοδος εγκαινιάστηκε με μεταγραφές ΅ογκόλιθων΅ της πολιτικής ¨ΡΑΧΗΛ –ΤΖΑΚΡΗ – ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ – ΓΚΕΡΕΚΟΥ, ΚTΛ ¨. Ο αμοραλισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Βέβαια σε εμάς αυτό είναι γνώριμο από τiς τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Στη πολιτική σκηνή εμφανίστηκε και ένας νέος Καραμανλής, Κώστας κι αυτός, (κάτι σαν τους Μπομποτσιάρηδες με τους φούρνους στο Καρπενήσι παλιότερα).
Ζήσαμε εποχές βυζαντινισμού με τα εικονίσματα και τον Έλληνα πρωθυπουργό σε selfie δίπλα στο φράχτη, να υποδεικνύει στους Γάλλους τη λύση στο μεταναστευτικό. Ακούσαμε εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Απ΄ την άλλη νταούλια και βιολιά, νέα νομισματοκοπεία, λογικές του ΅χαρίζω δόσεις΅ και ΅νεοαριστερίστικου σεξισμού΅.
Ένας τρίτος μας παρότρυνε να κλείσουμε μέσα τους παππούδες την Κυριακή των εκλογών.
Ο κυρίαρχος λόγος αφορά την αποδόμηση του αντίπαλου δημιουργώντας μια αίσθηση ότι και οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές αυτοπυροβολούνται και πυροβολούν και τον όποιο πολιτικό πολιτισμό.
Μια άλλη τριτοκοσμική παράμετρος που αναδείχθηκε λέγεται ΜΜΕ καταλαμβάνοντας μονίμως το
δεξιό ψαλτήρι σε ένα όργιο κακόγουστης προπαγάνδας έχοντας πάρει διαζύγιο από την δεοντολογία και την ενημέρωση.
Ομολογώ μια δυσκολία παρά τις όποιες προσπάθειες να κατανοήσω σε βάθος το ELA, ECB, TXS, ESM, EFSF, HENGE FUNDS, CRUSH TEST, πόσο μάλλον να δώσω απαντήσεις στους εν δυνάμει ψηφοφόρους μου για τα παραπάνω. Έχω όμως μία βεβαιότητα για τη χώρα μου, με τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους, το ωρομίσθιο των 2 Ευρώ, με εργαζόμενους ανασφάλιστους και απλήρωτους, με 100.000 νέους επιστήμονες στη μετανάστευση. Με την πόλη μου το βράδυ να σκεπάζεται με ένα νέφος αιθαλομίχλης από τα τζάκια. Αυτό δεν μπορεί να είναι ούτε αποτέλεσμα ΅ρεαλιστικής πολιτικής΅ ούτε success story ούτε Ευρωπαϊκό κεκτημένο μιας Ευρώπης με ισότιμη και ισόμετρη ανάπτυξη της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού. Επιχειρείται να δημιουργηθεί μια σύγχυση ανάμεσα στη φιλολαϊκή πολιτική και τον λαϊκισμό, αλλά η άποψη καμία οικογένεια χωρίς ελάχιστο εισόδημα 200Ευρώ το μήνα, καμία οικογένεια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, κανένας πάσχον χωρίς φάρμακα, εκ των ουκ άνευ μόνο μπορώ να την χαρακτηρίσω. Και στην ερώτηση πού θα βρούμε τα λεφτά, η απάντηση μου είναι μία : να κόψουμε το λαιμό μας.
Απέναντι στο πρόβλημα με λογισμό και όραμα διαπιστώνουμε και απαντάμε. Εύκολες και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως διαφορετικές λύσεις.
Το δίδυμο ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ που κυρίως ευθύνεται για τα σημερινά αδιέξοδα δείχνει αμετανόητο. Με μία πολιτική κοινωνικά άδικη και οικονομικά αναποτελεσματική επιχείρησε ανεπιτυχώς την έξοδο από την κρίση που αυτοί δημιούργησαν. Κύριο μέλημα τους ήταν η αυτοδιάσωση τους και η επιβίωση κατεστημένων συμφερόντων μιας πολιτικής ελιτ. Θεωρώ ότι ήρθε το πολιτικό τους τέλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει να είναι πρώτο κόμμα δύναται να αποτελέσει τον κορμό μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας για μια διακυβέρνηση για την αντιμετώπιση της φτώχειας, τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας, μιας νέας ελπιδοφόρας προοπτικής.
Οι όποιοι μαξιμαλισμοί, οι ασάφειες και οι αλλεπάλληλες αλλαγές γραμμής δεν βοηθούν σε μια σταθερή και μακρόπνοη προοδευτική διακυβέρνηση.
Μια προοδευτική διακυβέρνηση δεν μπορεί να στηριχτεί σε αδύναμες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες , ούτε στη λογική ¨αυτό είναι το πρόγραμμα μου και σ΄ όποιον του αρέσει ας μ΄ ακολουθήσει΅. Ο επιτυχής δρόμος περνά μέσα από προγραμματικές συγκλήσεις και προωθητικές συνθέσεις χωρίς ιδεοληψίες , κομματικούς φανατισμούς, ναρκισσιστικές εξάρσεις και αιτήματα για δηλώσεις μετανοίας.
Αντιλαμβανόμαστε την αριστερά ως ιστορική αναγκαιότητα και όχι ως συγκυριακή ευκαιρία, κυριαρχικής αυταρέσκειας και την πολιτική ως στάση κοινωνικής ευθύνης και όχι ως μέσο προσωπικής και επαγγελματικής ανέλιξης.
Προεκλογικά βέβαια οι φρουροί της καθαρότητας αποδείχθηκαν ισχυρότεροι από τις ηγεσίες και αυτό αποτελεί σημάδι ανησυχητικό για τις όποιες μετεκλογικές εξελίξεις.
Η θεωρία των συνεργασιών ως συστατικό της αριστερής πολιτική κουλτούρας αποδείχθηκε ανενεργή. Χρειαζόμαστε μια βίαια πολιτική ωρίμανση.
Όσο κι αν προσπαθείς να κατανοήσεις τους προεκλογικούς τακτικισμούς, κυβέρνηση με κόμματα που είναι στον αντίποδα της ευρωπαϊκής προοπτικής δεν ξέρω αν εξυπηρετούν. Όπως επίσης νεοπαγείς κομματικές ροές ιδεολογικά ασπόνδυλες ως πολιτικά πασπαρτού, δεν απαντούν στο κυρίαρχο πρόβλημα με προοπτική. Πέρα των όποιων αυτονόητων διαπιστώσεων και των ΅ρεαλιστικών΅ προτάσεων εξουσίας κυριαρχεί η αποθέωση της ατάκας από μέρους του αυτοδιορισμένου αρχηγού τους.
ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ διεκδικούμε την παρουσία μας στη βουλή ώστε να διαδραματίσουμε ρόλο στη συγκρότηση μιας νέας προοδευτικής συμμαχίας σε προγραμματική βάση που θα στηρίζει την πολιτική αλλαγή. Σταθερή Ευρωπαϊκή πορεία με συμμαχίες ενάντια στην αδιέξοδη λιτότητα. Ιστορικά στις κρίσιμες στιγμές του Ελληνισμού, η επιλογή συμμαχιών στάθηκε καθοριστικός παράγοντας για την τύχη της χώρας μας. Μονομέρειες στις επιλογές συνιστούν ηρωική αυτοχειρία και όχι δημιουργική προοπτική. Σύγχρονες ρεαλιστικές και προοδευτικές λύσεις με νέο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης για μια βιώσιμη ευημερία.
Η επόμενη βουλή θα είναι φτωχότερη χωρίς την παρουσία της πολιτικής οικολογίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Απαντήστε στο δίλλημα της χαμένης ψήφου με καθαρή συνείδηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου