- Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση, μας ήρθε πολύ απότομα, αφού την περίοδο πριν απ' αυτήν περνούσαμε κάτι παραπάνω από καλά, σχεδόν "βασιλικά" οι περισσότεροι! Με το "πλαστικό" χρήμα που έδιναν αφειδώς οι τράπεζες, φτιάχναμε σπίτια κι εξοχικά, αγοράζαμε αυτοκινητάρες μεγάλου κυβισμού, πηγαίναμε διακοπές στο εξωτερικό, ξοδεύαμε δηλαδή πολύ περισσότερα απ' ό,τι έπρεπε... Μέχρι που ήρθε η στιγμή του μεγάλου κι απότομου σοκ! Ν' αναγκαστούμε, δηλαδή, ν' αλλάξουμε ριζικά τη ζωή μας! Ένα τέτοιο πέρασμα, από μία συνηθισμένη για χρόνια κατάσταση σε μία άλλη εκ διαμέτρου αντίθετη, αυτή της σχεδόν φτωχοποίησης, δεν ήταν δυνατόν να μην έχει συνέπειες κι επιπτώσεις, πέρα και πάνω απ' το οικονομικό σκέλος. Η κρίση, από οικονομική, γρήγορα μετατράπηκε σε κοινωνική και σε ανθρωπιστική - ατομική, με πληθώρα ψυχικών επιπτώσεων, μέχρι ν' αναγκαστούμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, όσοι το μπορέσαμε...
- ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ αυτού του διαφορετικού πλέον τρόπου ζωής, ήταν να εμφανιστούν - ή να ενισχυθούν τα ήδη υπάρχοντα - προβλήματα που έχουν σχέση με την ψυχική υγεία και συμπεριφορά. Απ' την απλή αλλά καθημερινή μελαγχολία, φτάσαμε στην κατάθλιψη, τον πανικό κι όλων των άλλων ειδών ψυχικών και ψυχοσωματικών διαταραχών που έχουν σχέση με το διαρκές άγχος και στρες... Το χειρότερο ήταν - και είναι ακόμα - αυτές οι διαταραχές, λόγω και της έλλειψης χρημάτων, να μην οδηγήσουν τα ευάλωτα σ' αυτές άτομα στους ειδικούς για σωστή αντιμετώπιση, αλλά να βρουν την εύκολη λύση, αυτή των φαρμάκων! Η αλόγιστη φαρμακοθεραπεία - ακόμα και με "συνταγή" της γειτόνισσας - έφερε και την εξάρτηση απ' τα φάρμακα κι άντε τώρα να έρθει η απεξάρτηση... Κερδισμένες
βγήκαν δηλαδή οι φαρμακοβιομηχανίες, σε βάρος της αποτελεσματικής ψυχοθεραπείας χωρίς φάρμακα...
- ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ, επίσης αρνητικό κοινωνικό γεγονός που δεν υπήρχε πριν, ήρθε να προστεθεί κατά την περίοδο της κρίσης. Είναι αυτό της μετακίνησης ανθρώπινου δυναμικού - και κυρίως νέων επιστημόνων - προς το εξωτερικό για εύρεση δουλειάς, εγκαταλείποντας τη μίζερη και χωρίς προοπτικές πατρίδα! Αποτέλεσμα αυτού, ήταν η δημιουργία κι ενός άλλου μεταναστευτικού κύματος προς την Ελλάδα αυτό, από χώρες που είχαν πολέμους κι ένα σωρό άλλα δεινά! Ήρθαν να καλύψουν - κατά έναν τρόπο - τα κενά και τις θέσεις αυτών που έφυγαν! Γεμίσαμε έτσι από μετανάστες ξένων χωρών - νόμιμους ή παράνομους - και δημιουργήθηκε, αναπόφευκτα, ένα κοινωνικό πρόβλημα μεγάλο... Ως αντίδραση αυτού του καινούριου προβλήματος, ξεπετάχτηκαν ο ρατσισμός και ο φασισμός! Φαινόμενα τα οποία πολύ δύσκολα θα εκλείψουν στο άμεσο, τουλάχιστον, μέλλον, γιατί και τα δύο αυτά (για να τους δώσω και μία ψυχολογική ανάλυση) δημιουργούν μία αφορμή για να γεμίσουν ένα εσωτερικό κενό που υπάρχει σε πάρα πολλά άτομα, το οποίο σχετίζεται με τη χαμηλή τους αυτοεκτίμηση, το αίσθημα κατωτερότητας που τους διακρίνει ως μέλη της κοινωνίας, ακόμα δε κι ενός υπέρμετρου ναρκισσισμού τους! Είναι η μεγάλη "δίψα" για αναγνώριση, για την εξύψωση του εαυτού, τα οποία επιτυγχάνονται μέσα από την... επικυριαρχία αυτών των ατόμων πάνω στους αδύναμους! Για ν' αποκτήσουν την αίσθηση - ή την ψευδαίσθηση - της ανωτερότητας που τόσο τους λείπει!! Αυτός είναι κι ο λόγος που βλέπουμε άτομα ή ομάδες ατόμων να τρέφουν ένα απερίγραπτο και διογκωμένο μίσος απέναντι σε ξένους μετανάστες, ακόμα κι εγχώριες αδύναμες ομάδες, όπως είναι οι ρομά! Θέλοντας δε να επιβληθούν, φτάνουν και σε ακραίες πράξεις εναντίον τους, κάτι που δε θα έκαναν κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί τους...
- ΑΥΤΑ είναι τα δύο κυριότερα κοινωνικά κι ανθρωπιστικά προβλήματα που προήλθαν απ' την οικονομική κρίση, τα οποία είπα και στην αρχή πως θα παρουσιάσω, χωρίς να είναι τα μοναδικά, δυστυχώς! Εκείνο που μπορεί να καλμάρει όλα αυτά, θα μπορούσε να ήταν μία θετική αλλαγή, προς το καλύτερο δηλαδή, η οποία θα τονώσει το ηθικό, θα επαναφέρει ένα αίσθημα ασφάλειας κι αισιοδοξίας για καλυτέρευση της ζωής... Κάτι που φαίνεται πλέον στον ορίζοντα! Μακάρι ν' αλλάξει η κατάσταση - εγώ, ως αισιόδοξος, το πιστεύω - για να βρούμε και πάλι τους εαυτούς μας....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου