Γράφει η Καλλιόπη ΚανακάκηΠολιτευτής ΣΥΡΙΖΑ Ευρυτανίας
Είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ συγκινημένη. Και όχι μόνο εγώ ( που θα ήταν φυσικό επακόλουθο μετά τη νίκη της Αριστεράς, στης οποίας τις γραμμές αγωνίζομαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου). Με όποιον και να μίλησα αυτή την εβδομάδα, δια ζώσης ή δια τηλεφώνου, διαπίστωσα μια χαρούμενη διάθεση, ένα ευχάριστο ξάφνιασμα, μια προσμονή για κάτι καλύτερο.
Μέσα στην ίδια καθημερινότητα, στην ίδια πόλη, στην ίδια δουλειά, στις ίδιες διαδρομές, με τους ίδιους ανθρώπους όπως και πριν. Και όμως είναι όλα αλλιώς.
Η βαριά κουβέρτα της συλλογικής κατάθλιψης διαλύθηκε. Ακούμε ειδήσεις και χαμογελάμε.
Σαν να έγινε κάποιο θαύμα το βράδυ της Κυριακής της 25ης Ιανουαρίου και το μέλλον εισβάλλει ορμητικά στο παρόν και η προσδοκία, που έπνευσε σαν δροσερό αεράκι έγινε άνεμος ορμητικός τις επόμενες μέρες.
Φωτεινά πρόσωπα διαδέχτηκαν τον σκοτεινό θίασο.
Η επίσκεψη στον Αρχιεπίσκοπο, η ορκωμοσία με πολιτικό όρκο, ο φόρος τιμής του Αλέξη Τσίπρα στους εκτελεσμένους της Καισαριανής, τα κάγκελα που έπεσαν μπροστά από τη Βουλή , έκαναν φανερή τη διαφορά της Αριστεράς. Με λίγες κινήσεις, η μοιρολατρεία του τύπου «όλοι ίδιοι είναι» διαλύθηκε σαν καπνός.
Η κατάργηση του πεντάευρου στα νοσοκομεία, η επαναπρόσληψη των καθαριστριών, η ιθαγένεια για τα παιδιά των μεταναστών, η άρση της πολιτικής επιστράτευσης, δημιούργησαν εμπιστοσύνη και διέλυσαν τους μύθους. Μας έδειξαν ότι υπάρχουν μέτρα που μας κάνουν να ανασάνουμε και όμως δεν κοστίζουν καθόλου ή κοστίζουν ελάχιστα.
Η ακαριαία αντίδραση της μόλις ορκισθείσας νέας Κυβέρνησης στην απόφαση της Ευρωπαϊκής ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ουκρανία, χωρίς την Ελληνική συναίνεση και λίγες μέρες αργότερα η αντιμετώπιση της Τρόικας από τον Υπουργό Οικονονομικών κύριο Βαρουφάκη, μας έκαναν να ξανααποκτήσουμε τη χαμένη αξιοπρέπειά μας.
Οι πανηγυρισμοί στην Ισπανία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα αμέτρητα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα- τηλεγραφήματα από ηγέτες όλου του κόσμου, τα μηνύματα στήριξης και η ...παρέμβαση με νόημα από τον Ομπάμα, διέψευσαν τις Κασσάνδρες που προφήτευαν ότι όλοι θα γυρνούσαν την πλάτη στον Τσίπρα και την Κυβέρνησή του.
Αν η Κυβέρνηση προχωρήσει με τον βηματισμό της πρώτης εβδομάδας μπορούμε όχι απλώς να χαμογελάμε, αλλά να χαιρόμαστε πραγματικά. Και σε ένα μήνα να είμαστε πια σε άλλη πίστα για τα δικαιώματα, το δίκιο, την αλληλεγγύη, την πρόνοια και τη δημοκρατία.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κουβαλά μεγάλο βάρος στους ώμους της. Η νίκη της επανέφερε την ελπίδα στην ελληνική κοινωνία και σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο,αλλά επίσης ενστάλαξαν τον φόβο στην ελληνική ολιγαρχία και στη ευρωπαϊκή τραπεζοκρατία. Στο διάστημα που θα ακολουθήσει εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις θα συμμαχήσουν για να ασκήσουν τεράστια πίεση στην κυβέρνηση προκειμένου να υποταχθεί και να υποχωρήσει. Αυτή η πίεση όμως πρέπει να βρει ισχυρή αντίσταση.Αν υπάρχει ένα μάθημα που πρέπει να πάρουμε από τη μακρά ιστορία ηττών και αυτοκαταστροφής της Αριστεράς είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει ριζοσπαστικό χειραφετητικό εγχείρημα χωρίς διαρκή μαζική κινητοποίηση και ενεργή λαϊκή συμμετοχή. Τώρα είναι η στιγμή που τα ελληνικά κινήματα πρέπει να επανέλθουν στη δράση και οι Ευρωπαίοι να δείξουν έμπραχτα την αλληλεγγύη τους. Η παρουσία μας στους δρόμους θα είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για να τραβήξουμε το ΣΥΡΙΖΑ όσο πιο αριστερά γίνεται.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Καλλιόπη Κανακάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου