Η «Λουρσιώτ’σσα» όπως την λένε οι ντόπιοι, είναι κτισμένη στην άκρη του χωριού,απέναντι απο το παλιό Βασιλέσι,μέσα σε μια ρεματιά.
Γύρω της σκιάζουν κάθε λογής δέντρα που φτιάχνουν ένα πανέμορφο καταπράσινο τοπίο ενώ ακριβώς απο κάτω της εκκλησίας βρίσκονται εκατοντάδες πλατάνια που λούζονται απο τα γάργαρα νερά του Πρασιώτη.
Απο παλιά οι κάτοικοι που έχουν απομείνει στο χωριό καθαρίζουν τον ναό,ασβεστώνουν τα πεζούλια για να είναι έτοιμα να υποδεχτούν τους επισκέπτες.
Ανήμερα της γιορτής μετά την καθιερωμένη πρωινή λειτουργία,η εικόνα της Παναγίας βγαίνει στο προαύλιο όπου την προσκυνούν οι πιστοί.
Μετά όλοι μαζί ,κάτοικοι και επισκέπτες, κατεβαίνουν στο χώρο του πανηγυριού όπου τρώνε και πίνουν κάτω απο τον βαρύ ίσκιο των πλατανιών ακούγοντας τοπική ζωντανή παραδοσιακή μουσική.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα Γ.Αθανασιά ,κατά την παράδοση, εδώ, υπήρχε παλιότερος Ναός πάνω στον οποίο κτίστηκε ο υπάρχων.
Το εκκλησάκι αυτό κτίστηκε προς τιμήν της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Λουριώτισσας, η οποία, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, έφυγε από το χωριό Λούρος της Πρέβεζας και κατά τρόπο θαυμαστό ήρθε και «φώλιασε» στην ρίζα ενός πουρναριού, το οποίο βρίσκονταν στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ναός.
Οι Λουριώτες, όταν το έμαθαν, ήρθαν και την πήραν, όμως η εικόνα ξαναγύρισε πίσω…! Αυτό έγινε τρεις φορές κι αφού κατάλαβαν, ότι είναι θέλημα της να μείνει σ’ αυτόν τον απόμερο τόπο, το πήραν απόφαση και την άφησαν.Πριν από λίγα χρόνια, το εκκλησάκι «τ’ς Παναγίας τ’ς Λουρ’σιώτ’σσας», το βράδυ αμέσως μετά το πανηγύρι, τυλίχτηκε στις φλόγες, οι οποίες του προξένησαν σημαντικότατες καταστροφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου