Μέχρι σήμερα γνώριζα ότι οι Έλληνες οδηγοί δεν σταματούν στις διαγραμμισμένες λευκές διαβάσεις χωρίς σηματοδότη. Οι πεζοί πρέπει να περιμένουν να περάσουν όλοι οι οδηγοί και μετά αυτοί.
Με συχνές τις παραβιάσεις του ερυθρού σηματοδότη μαθαίνουμε ότι ούτε το κόκκινο σταματά ορισμένους οδηγούς.
Σε όλες τις χώρες, τουλάχιστον στην Ευρώπη, οι οδηγοί σταματούν, εμείς όχι. Σταματούν και σε περιμένουν, ακόμη και σε διάβαση δίπλα σε γωνία, όταν ο πεζός έχει "πράσινο" και ταυτοχρόνως έχει και ο οδηγός που ενδιαφέρεται να στρίψει στον δρόμο που έχει τη διάβαση.
Δεν θα λησμονήσω πόσο ταπεινωμένος ένιωσα όταν άκουσα μια Ελληνίδα μεγαλωμένη στη Γερμανία να συμβουλεύει τα παιδιά της:
-Προσέχετε, πάμε τώρα διακοπές στην Ελλάδα, όπου οι οδηγοί ΔΕΝ σταματούν στις διαβάσεις!
Δεν σταματούν!..
Άραγε σταματούν οι Καρπενησιώτες οδηγοί στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί; Σέβονται τα δικαιώματά τους; Η απάντηση είναι πως στην πλειοψηφία τους δεν το κάνουν και μη μας πείτε ότι υπερβάλουμε…
Αλλά βεβαίως η συμπεριφορά των οδηγών προς τους πεζούς δεν είναι μόνον θέμα ΚΟΚ.
Είναι ζήτημα αγωγής, ευγένειας, σεβασμού και αυτοσεβασμού. Από την άλλη μερια και οι πεζοί έχουν ευθύνη. Ως οδηγοί ξεχνούν τα παράπονα που έχουν ως πεζοί. Και ως πεζοί δυσκολεύουν τη ζωή των οδηγών: Δεν χρησιμοποιούν τις διαβάσεις ή τις διασχίζουν με κόκκινο!
H διάβαση είναι υπόθεση δύο πλευρών και αυτού που τη διαβαίνει και αυτού που αναμένει. Και ο πολιτισμός των διαβάσεων είναι υπόθεση όλων μας.
ΓΔ
2 σχόλια :
Μεγάλο θέμα αυτό που θίγετε κ Κουκουράβα. Δυστυχώς όλα είναι θέμα παιδείας που δεν έχουμε. Κάποια μέρα πήγαινα σε ένα μονόδρομο όπου έρχεται από άντίθετη κατεύθυνση ένα αυτοκίνητο. Όταν έκανα την παρατήρηση ότι πηγαίνει ανάποδα εκείνος απάντησε ότι τόσα χρόνια κάνει το ίδιο πράγμα γιατί είναι το σπίτι του. Θεωρεί ότι είναι δικός του ο δρόμος όπως και τόσοι άλλοι. Αλλά με μια καλύτερη ματιά νομίζω ότι αυτό που βλεπουμε και στους δρόμους του Καρπενησίου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ίδιας της κοινωνίας μας.
Ναι, είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού. Εμπειρία μου από χωριό της Θεσσαλίας:
Παραλίγο σύγκρουση σε διασταύρωση, έχοντας εγώ την προτεραιότητα. «Που πας ρε;» λέει ο οδηγός του δεύτερο αυτοκινήτου που όχι μόνο παραβίασε την προτεραιότητα, σταμάτησε να ζητήσει και τον λόγο κιόλας. «Μα, εγώ έχω προτεραιότητα» του είπα για να εισπράξω μια αγριοφωνάρα: «Αι σιαπέρα ρε! Τι προυτιριότητα; Στου χωριό μ΄ έ΄ις ισύ προυτεριότητα; Χαμένι, έ χαμένι!»
Μην τύχεις σε τέτοιου Ελληνάρα τον δρόμο!!!
ΠΑΛΑΙΟΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΩΤΗΣ
Δημοσίευση σχολίου