Μπορεί η κυβέρνηση να επιχειρεί να παρουσιάσει το σχέδιο Κατρούγκαλου για τις συντάξεις ως μεταρρύθμιση, αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Πρόκειται απλώς για ένα εμβαλωματικού χαρακτήρα σχέδιο αναδιάρθρωσης του ασφαλιστικού, που μεταφέρει τα βάρη των ελλειμμάτων από τους υπάρχοντες συνταξιούχους στους νέους και που επιβαρύνει σημαντικά το κόστος εργασίας για μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις.
Είναι φανερό ότι στη σύνταξη του σχεδίου, αγνοήθηκε πλήρως η πρόταση της «Επιτροπής Σοφών» που ο ίδιος ο Γ. Κατρούγκαλος είχε συγκροτήσει και επικράτησε η λαϊκιστική λογική περί προστασίας των χαμηλοσυνταξιούχων, χωρίς όμως και τούτο να το καταφέρνει.
Επελέγη η λύση της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών σε μια χειμαζόμενη οικονομία με υψηλή ανεργία και η άγρια «σφαγή» των συντάξεων από όσους εργάζονται επί πολλά χρόνια και αμείβονται ικανοποιητικά: προβλέπει μειώσεις μέχρι και 30% για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, αρχής γενομένης απ' αυτούς που θα συνταξιοδοτηθούν από το 2016 και εντεύθεν.
Το όλο σχήμα είναι αντιπαραγωγικό και αντιασφαλιστικό, καθώς εμποδίζει την ανάκαμψη της οικονομίας και το χειρότερο υπονομεύει την αξιοπιστία του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.
Διότι κατ΄αυτόν τον τρόπο, εργαζόμενοι και εργοδότες καλούνται να στηρίξουν έναν μηχανισμό απονομής σημαντικά χαμηλότερων συντάξεων με υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Η σχέση που δημιουργείται είναι προβληματική, ετεροβαρής και πρωτοφανής για ένα δίκαιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Είναι μια συνάρτηση που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε νέα φαινόμενα εργασιακών σχέσεων και ασφαλιστικών επιλογών, διότι πόσοι νέοι εργαζόμενοι θα αποδεχθούν να καταβάλλουν υψηλές εισφορές που δεν θα έχουν την ανάλογη ανταποδοτικότητα;
Εν τέλει, το όλο σχέδιο φαίνεται να είναι περισσότερο αποτέλεσμα μιας προσπάθειας να εμφανισθεί η κυβέρνηση συνεπής προς την Πρωθυπουργική εξαγγελία για καμιά μείωση στις συντάξεις, παρά αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης του προβλήματος και των συνεπειών που επιφέρει κάθε λύση που επιλέγεται.
Αλλά έτσι δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις και τα προβλήματα δεν λύνονται. Απλώς τα βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας. Και προφανώς, η ανάγκη που αυτά αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσουν θα επιβάλλει και τη λύση που σήμερα η κυβέρνηση ΣυΡιζΑ/ΑνΕλ αποφεύγει. Μόνο που θα είναι αργά και θα πονέσουμε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου