Πολλά ονόματα βρίσκονται σε αναντιστοιχία με το περιεχόμενό που υποδηλώνουν, και τούτο γιατί το προτσές (όπως λέγαμε παλιά τη δυναμική εξέλιξη) μέσα στους αιώνες αφαίρεσε το περιεχόμενο και κράτησε μόνο τ΄ όνομα.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις ενιαύσιες καρπενησιώτικες γιορτές δάσους, μόνο που εδώ ουδέποτε υπήρξε αντιστοιχία ονόματος και περιεχομένου και βέβαια η ηλικία τους είναι νηπιακή. Απλά το θεσμό τον διαχειρίζονται αυτοδιοικητικοί ιδιοτελείς και ανίκανοι, χωρίς γνώση και αγάπη για τον πραγματικό λαϊκό μας πολιτισμό, χωρίς όραμα και ευρύτερη κουλτούρα.
Γιορτές δάσους λοιπόν μακριά από το δάσος και χωρίς το δάσος.
Για παράδειγμα η καθιέρωση μιας πεζοπορίας στις “στράτες του πολιτισμού” κάθε χωριού θα μπορούσε να προσεγγίσει λίγο το πραγματικό περιεχόμενο των γιορτών δάσους. Λόγου χάρη στο Κρίκελλο –στο χωριό μου- μπορούν να συγκροτηθούν πολλές τέτοιες πεζοπορικές διαδρομές. Θα αναφέρω μόνο μία ανυπέρβλητη δασική διαδρομή από το χωριό στον Αη-Θανάση, στα νταμάρια της
σχιστόπλακας, στον Αηλιά και επιστροφή από το δρόμο της Αγίας Παρασκευής ή από αλλού.
Βέβαια δημιουργούνται κάποια προβλήματα με τέτοιου είδους εκδηλώσεις.
ΠΡΩΤΟΝ δεν υπάρχει οικονομικό αλισβερίσι μεταξύ των τοπικών αρχόντων και των πλανοδίων εμπόρων της πολιτιστικής μας υποκουλτούρας.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ υπάρχουν πιο προσοδοφόρες εκδηλώσεις για τους τοπικούς μικρέμπορους της εστίασης, της ψυχαγωγίας και της ψηφοθηρίας.
ΤΡΙΤΟΝ το περιεχόμενο τέτοιου είδους εκδηλώσεων δεν συνάδει με την κυρίαρχη ιδεολογία της αποχαύνωσης των πολιτών, παρά τους οδηγεί στις ρίζες του πολιτισμού τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και
ΤΕΤΑΡΤΟΝ υπάρχει κι ο λαός. που δεν εγκαταλείπει τις καθιστικές του ηδονές, για να ιδρώσει -και να κοινωνήσει- στις παλιές στράτες των προγόνων και του πολιτισμού του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου