1 Το παρωνύμιο Ζιαβλάνης(Βίντεο)

Λόγια και ιστορίες της Πρασιάς
Ο Γεώργιος Πότσιος, ο περίφημος βιολιστής του χωριού μας, έγινε περισσότερο γνωστός με το παρατσούκλι Ζιαβλάνης.
 Την ιστορία αυτή τη διηγήθηκε ο ίδιος στο συγγραφέα Βασίλη Χαλαστάνη το Πάσχα του έτους 2008 στο καφενείο του Κώστα Τσιάμη στο Κυπαρίσσι της Πρασιάς.
«Πνευματικός πατέρας στο παρατσούκλι Ζιαβλάνης ήταν ο θείος μου Γιωργάκης Πότσιος, ο λεγόμενος λοχίας. Όταν ήμουν νέος και μάθαινα ακόμη να παίζω με το βιολί, γινόταν εδώ στο χωριό γλέντι.
 Ο θείος μου ήταν μερακλής και χορευτής καλός. Μπήκε στα κέφια και ήρθε στο μεράκι. Εγώ για να τον ευχαριστήσω έβαλα τα δυνατά μου. Σηκώθηκα ολόρθος και τράβηξα το δοξάρι με τέχνη απάνω στις χορδές. Τον κοιτούσα συνεχώς στα πόδια και παρακολουθούσα τους βηματισμούς του. Τα δάχτυλά μου έτρεχαν απάνω στο βιολί και οι νότες απλώνονταν στον αέρα ολόγυρα. Εκείνος σηκώθηκε στις άκρες των ποδιών του και αλαφροπατούσε. Χόρευε στη γη, αλλά φανταζόταν ότι πετούσε στα ουράνια.
Τόση χαρά μεγάλη έδωσε στο θείο μου το παίξιμο των τραγουδιών που έκανα. Απάνω στο μεράκι και στο χορό με κοίταξε κατάματα και μου λέει: Γεια σου ορέ Ζιαβλάνηηηη! Ήθελε δηλαδή να πει γεια σου ορέ ψηλέ, λυγερέ και όμορφε. Έτσι το ερμηνεύω εγώ το παρατσούκλι μου».
Πράγματι ο Λοχίας είχε δίκιο.
Ο Ζιαβλάνης ήταν λεβέντης αληθινός στο κορμί και στην ψυχή. Με το βιολί του απάλυνε πολλές ψυχές και αμέτρητες φορές από τον πόνο και τα βάσανα της ζωής. Σε αμέτρητους επίσης σκόρπισε χαρά και κέφι, ώστε έγινε συνώνυμος με τα γλέντια στο χωριό μας. Εκδήλωση χαράς δεν μπορούσε να γίνει δίχως το Ζιαβλάνη!

 Είχε γλυκό παίξιμο, γιατί ήταν και ο ίδιος μερακλής και χορευτής καλός. Όταν τελείωνε το πανηγύρι ή το γλέντι το έφερνε και ο ίδιος ένα σχοινάκι, δηλαδή χόρευε τελευταίος και έκλεινε την εκδήλωση!
"ΠΡΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΜΕΣ"
Του Βασιλείου Γ. Χαλαστάνη