Ο Ζαχ. Παπαντωνίου αναφερόμενος στους υπαλλήλους, τους μετακινούμενους στο Καρπενήσι, γράφει:
“Οι υπάλληλοι που πήγαιναν να υπηρετήσουν στο Καρπενήσι, εδώ και λίγα χρόνια, ήταν πρόσωπα τραγωδίας. Βημάτιζαν σε πλατεία είκοσι μέτρων, μετρώντας τα κοτρόνια του χειμάρρου, που την εχώριζε σε δύο. Η κοσμική τους κίνηση ήταν να τρυπώσουν στο μικροσκοπικό καφενείο της πλατείας...”
Αργότερα κάποιο χειμώνα ο χείμαρρος κατέβασε, μπήκε στο πιο ευάλωτο μπακάλικο, παρέσυρε το εμπόρευμα και το γέμισε λάσπες και κοτρόνια. Την άλλη μέρα ο μαγαζάτορας κρέμασε στην πόρτα μια ταμπέλα που έγραφε: “Το κατάστημα μετεφέρθη εις Μεσολόγγιον”.
Αυτό το ρέμα άρχισε τμηματικά να εγκιβωτίζεται κι έτσι επιτέλους το Καρπενήσι απέκτησε πλατεία καθώς και ένα αποχετευτικό αγωγό, που παίρνει τα σκατά από την πόλη και τα πάει στον Καρπενησιώτη για να παχαίνουν οι πέστροφες.
Κατά καιρούς, και περισσότερο τελευταία, έγιναν πολυδάπανα έργα ανάπλασης και κόντρα ανάπλασης της πλατείας.
Το σκατόρεμα (ξεχάσαμε και τ΄ όνομά του) βέβαια συνεχίζει να παχαίνει τις πέστροφες στον, μηδενικής ρύπανσης, Καρπενησιώτη (πήραμε και βραβείο γιαυτό) και επιπλέον σήμερα άνοιξε το βρωμόστομά του και κατάπιε μια τσάπα, που δούλευε από πάνω του.
Η πλατεία μας: από πάνω κούκλα κι από κάτω πανούκλα, που λέει ο λόγος.
1 σχόλιο :
Τα είπες όλα!
Δημοσίευση σχολίου