Πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια περίπου, (πρόσφατα δηλαδή) μια μέρα του καλοκαιριού,καθόμουν στην αυλή του σπιτιού και διάβαζα κάτι....
Η μάνα μου άμα με έβλεπε με βιβλίο στο χέρι την έπιαναν τα διαόλ@α της ... τι κακό με βρήκε με σένα...που άμα έρθει γαμπρός αντί για προικιά θα σου φορτώσουμε βιβλία...... αντί να πάρεις κανένα κέντημα στραβώνεσαι με τις χαζαμάρες.... έχουμε την κυρά-δασκάλα ...θα τα βρεις αυτά που σου λέω, αλλά δεν θα έχεις τρυχές να τα δέσεις (ακόμα τα ψάχνω)...... εγώ σημασία δεν της έδινα......
Στο σπίτι είχαμε ένα κατσικάκι για *μανάρι*....ήταν μαύρο με ένα άσπρο αστέρι στο κούτελο και το φωνάζαμε Μπάλιο.. ήταν ζωηρό και πανέμορφο όπως όλα τα κατσικάκια...
Το δέναμε σε διάφορα σημεία για να βοσκάει....
Η ευθύνη ήταν σχεδόν δική μου... και γιατί ήμουν και είμαι πολύ φιλόζωη, αλλά το κυριότερο γιατί έτσι απέφευγα τις δουλειές του σπιτιού....
Την συγκεκριμένη μέρα το έλυσα και το άφησα ελεύθερο.....το έκανα κι άλλες φορές...
Μάλλον το βιβλίο που διάβαζα θα είχε πολύ ενδιαφέρον .....ξεχάστηκα τελείως και φυσικά ξέχασα και τον Μπάλιο.......
Κάποια στιγμή άκουσα ένα περίεργο βέλασμα....αφουγκράστηκα λίγο.....τίποτα......
Συνεχίζω το διάβασμα....πάλι το αδύναμο και κάπως περίεργο βέλασμα..πάλι αδιαφορία....ούτε καν κοίταξα να δω που είναι το κατσικάκι....
Σε μια στιγμή ακούω έξω από την αμπάρα του χωραφιού και γινόταν *γρίμπομπος* ...
Η <<γλυκιά >> φωνούλα της μάνας μου..... δεν μπορούσα να καταλάβω αν έκλαιγε η ούρλιαζε...
Μπαίνει μέσα από την αμπάρα ....έλεγε -έλεγε χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω τι λέει ....
Με το που πλησιάζει την αυλή την ακούω να μου λέει''
Δεν είσαι άξια για τίποτα ,άχρηστη ...που θα σου κάψω όλα τα βιβλία...που τι ήταν αυτό που έπαθα εξ αιτίας σου..
Μέχρι να καταλάβω τι έγινε.. με έχει αρπάξει από τα μαλλιά (απροετοίμαστη βλέπετε) και αρχίζει το τουλούμιασμα...
Ο Μπάλιος, είχε ανέβει σε ένα δέντρο, μπερδεύτηκε το σχοινί του και κρεμάστηκε....ήταν η μόνη φορά που έφαγα ξύλο και το ευχαριστήθηκα.......
ΧΑΡΑ-ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΒΛΑΧΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου