1 Κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση στο Καρπενήσι

 Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ του νομού Ευρυτανίας συμμετέχοντας στην 24ώρη πανεργατική απεργία της ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ και πολλών Ομοσπονδιών καλεί όλα τα μέλη του να απεργήσουν μαζικά την Πέμπτη  12/11/2015.
Καλούμε τα Σωματεία αλλά και τους εργαζόμενους του νομού, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους νέους, τους άνεργους αλλά και όλους όσους πλήττονται από την μνημονιακή βαρβαρότητα, την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 10:30 π.μ. στην Απεργιακή Συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στην Κεντρική  Πλατεία του Καρπενησίου.
 Όλοι μαζί να διαμαρτυρηθούμε κατά των νέων περικοπών μισθών, συντάξεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, αυξήσεις φόρων και όλων όσων προβλέπονται από το 3ο Μνημόνιο που ισοπεδώνει την ελληνική κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Ο μόνος δρόμος είναι η συλλογική πάλη και η αντίσταση των εργαζομένων ώστε να ανατραπεί η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα που υλοποιούν κυβέρνηση και δανειστές.  
        Κάλεσμα στην αυριανή συγκέντρωση απο την ΕΛΜΕ Ευρυτανίας


 Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
        Εκτίμησή του Σωματείου  μας είναι πως η επίθεση που ξεδιπλώνεται από την Κυβέρνηση και τους εταίρους της, ΕΕ και ΔΝΤ, εξελίσσεται σφοδρότερα από κάθε πρόβλεψη. Δημόσια Εκπαίδευση, κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα συνθλίβονται κυριολεκτικά στον οδοστρωτήρα του 3ου Μνημονίου.  
          Η μνημονιακή πολιτική των τελευταίων πέντε ετών συνεχίζεται και φέτος με προαπαιτούμενα και εφαρμοστικούς νόμους: Στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα του Οκτωβρίου-Νοεμβρίου, περιλαμβάνονται κι άλλες σαρωτικές αλλαγές σε όλο το Δημόσιο, στην Υγεία, στην Ενέργεια, στο ΤΑΙΠΕΔ και σε πολλά άλλα πεδία. Μετά την περίφημη αξιολόγηση, ακολουθεί νέο αντικοινωνικό πακέτο μέτρων που προβλέπει νέα μέτρα λιτότητας και εξαθλίωσης των εργαζομένων, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, βαριά φορολογία στο λαό, ξήλωμα ρυθμίσεων για 100 δόσεις, κόκκινα δάνεια και πλειστηριασμούς σπιτιών,  διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, κινητικότητα και αξιολόγηση στο Δημόσιο, εφαρμογή νέου μισθολογίου, επαναφορά του τέλους των 5 ευρώ στα νοσοκομεία, επέκταση της χορήγησης γενοσήμων, απελευθέρωση απολύσεων και νέα αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, ιδιωτικοποιήσεις. Η μνημονιακή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος. Η λίστα είναι μεγάλη και συνεχής…
Κοινωνική ασφάλιση- ώρα μηδέν
       Το νέο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα προβλέπει αύξηση των ορίων ηλικίας (67 έτη και 40 χρόνια εργασίας) και δραστική μείωση των πάσης φύσεως συντάξιμων αποδοχών ή και την κατάργησή τους, ενώ η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί  στο τρίτο μνημόνιο να περικόψει  από τους συνταξιούχους  2.5  δις. ευρώ  για το 2015  και 2016. Κατεδαφίζεται στην πράξη ό,τι απέμεινε από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης  και μετατρέπεται από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό. Στο νεοφιλελεύθερο-αντιδραστικό πόρισμα της Επιτροπής «Σοφών» υιοθετείται η προώθηση του ατομικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος, με πλήρη ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφορών και παροχών, η θεσμοθέτηση της αρχής των συγκεκριμένων εισφορών (και αβέβαιων παροχών),  η ενοποίηση κύριας, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ, η αύξηση των χρόνων εργασίας και η χορήγηση εθνικής σύνταξης βάσει εισοδηματικών κριτηρίων. Σύμφωνα με το πόρισμα το τελικό ποσό της σύνταξης θα διαμορφώνεται με βάση το προσδόκιμο ζωής και το συνολικό αριθμό ετών ασφάλισης του εργαζόμενου. Προτείνεται, ακόμα, ο επανυπολογισμός των συντάξεων που δίνονται σήμερα, με βάση τα δεδομένα του νέου συστήματος με αδιευκρίνιστο ύψος. Χωρίς υπερβολή πρόκειται για το Θατσερικό μοντέλο της σύνταξης-φιλοδώρημα που θα δίνεται στα βαθιά γεράματα.
Νέα σκληρά μέτρα στην εκπαίδευση
        Παράλληλα, είναι ορατή νέα μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών, μέσα από ένα νέο μισθολόγιο που θα ψηφιστεί μέσα στο 2015 και θα ισχύσει από 1-1-2016. Η εμπειρία του παρελθόντος από την εφαρμογή του «Ενιαίου Μισθολογίου» το 2011 με τις μειώσεις στους μισθούς μας να αγγίζουν το 40%, σε συνδυασμό με τις συνεχείς μειώσεις του ποσού στον κρατικό προϋπολογισμό για τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων (8,3 δις μείωση τα τελευταία χρόνια), κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για νέες μειώσεις, που σε συνδυασμό με τη βαριά φορολογία και τα χαράτσια θα στραγγίσουν κυριολεκτικά ότι απέμεινε από το εισόδημά μας, κάνοντας την επιβίωση μια ακόμα δυσκολότερη υπόθεση.
        Στον τομέα της εκπαίδευσης η νέα δέσμευση, ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011, με την ανάλογη αναθεώρησή της, θα είναι οδηγός για τις εκπαιδευτικές αλλαγές, μπορεί να επιφέρει σοβαρές αρνητικές εξελίξεις τόσο στο εκπαιδευτικό σύστημα (όπως π.χ. ρυθμίσεις για την επαγγελματική κατάρτιση και την υποχρεωτική μαθητεία βάσει του ν.4186/13, συνέχιση της υλοποίησης της «μεταρρύθμισης του νέου σχολείου» και αξιολόγηση των σχολείων βάσει της λεγόμενης «αποδοτικότητας», που θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίησή τους) όσο και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (όπως αύξηση ωραρίου, επαναφορά της αξιολόγησης-χειραγώγησης εκπαιδευτικών κ.λπ.)
Η μεγάλη ταξική πόλωση
          Κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, καθεστωτικά ΜΜΕ επιχειρούν να εκβιάσουν και να εμπεδώσουν στην κοινωνία την αντίληψη ότι η αποπληρωμή του χρέους και η διάσωση των συστημικών τραπεζών με την ανακεφαλαιοποίησή τους (25 δις) είναι μονόδρομος,  ότι κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τα μνημόνια, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι κάθε άλλη επιλογή θα οδηγούσε στην καταστροφή. Την ίδια στιγμή είναι οι ίδιοι που κυνικά προβλέπουν ότι το ελληνικό χρέος θα υπερδιογκωθεί στο  192,4% του ΑΕΠ και θα επιδιώξουν και άλλα νέα σκληρότερα μέτρα.
          Η αλήθεια όμως είναι ότι η κυβέρνηση συναποφάσισε με τους εταίρους της, ΕΕ και ΔΝΤ, τον δρόμο των μνημονίων και της κοινωνικής βαρβαρότητας και αυτός ακριβώς ο δρόμος είναι που οδηγεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τη νεολαία, στην απόλυτη κοινωνική καταστροφή, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Απώτερος στόχος τους είναι η ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, στους μισθούς και στις συντάξεις, η κατάργηση κεκτημένων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
        Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης διαμορφώνει μια μεγάλη ταξική πόλωση σε όλη την ελληνική κοινωνία. Το κοινωνικό και ταξικό πρόσημο του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ήταν η μία μορφή της. Το μεγάλο στοίχημα είναι αν οι επόμενες εκφράσεις του κόσμου της εργασίας, στο δρόμο του αγώνα και των μορφών πάλης του, λειτουργήσουν προς όφελος των εργαζομένων, της κοινωνίας  και των συλλογικών τους συμφερόντων, ώστε να υπάρξει και να διευρυνθεί η δυνατότητα να αλλάξουμε τη ζωή μας.


Ο συνδικαλισμός της «πεπατημένης» και της υποταγής
        Οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα, παρακολουθούν αμήχανα - αν ορισμένες δε χαιρετίζουν κιόλας- τη συντριβή των εργασιακών προσδοκιών και την επέλαση του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου. Έτσι και σε αυτήν την περίοδο, επέλεξαν την πεπατημένη. Δηλαδή, αποσπασματικές μορφές αγώνα, πίσω από τις εξελίξεις-όταν μεγάλο μέρος των μέτρων έχει ήδη περάσει, χωρίς μια ευρύτερη κινηματική δράση που τις προετοιμάζει και τις μαζικοποιεί, ώστε να αποτελέσουν και στην πράξη, αλλά και στη συνείδηση των εργαζόμενων τον πρώτο σταθμό μιας οργανωμένης συλλογικής αντεπίθεσης που θα αποτρέψει την κορύφωση της επίθεσης, θα ενώσει και θα συσπειρώσει δυνάμεις στο δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής.
    Την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα δράσης της ΟΛΜΕ είναι ένα  άνευρο και αβέβαιο, χρονικά και αγωνιστικά πλάνο χωρίς να έχει στην ουσία άμεσο προσανατολισμό και αποφασιστικό χαρακτήρα. Στόχος του μάλλον περισσότερο είναι να εκτονωθεί η κατάσταση εωσότου περάσουν τα μέτρα. Έως τότε δηλαδή που με βάση τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, η δημόσια εκπαίδευση θα ενσωματώνει και θα χωνεύει όλα τα στοιχεία της πρωτοφανούς εγκατάλειψής της (χιλιάδες κενά, οικονομική ασφυξία των σχολείων, αδιοριστία, ελαστική εργασία, υπερπληθή τμήματα, συγχωνεύσεις σχολείων, αναστολή του ολοήμερου σε Δημοτικά και Νηπιαγωγεία, συμπτύξεις τμημάτων, αύξηση ορίου μαθητών ανά τμήμα) μέσω της ανάπτυξης των πρακτικών του ΟΟΣΑ, η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης θα έχει ολοκληρωθεί, η φοροεπιδρομή θα έχει χτυπήσει κόκκινο και το νέο μισθολόγιο θα έχει θεσμοθετήσει τη χαριστική βολή στους μισθούς και τις συντάξεις μας!
Απαντάμε μαζικά, ενωτικά, μαχητικά, ανατρεπτικά
Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται τόσο από την κυβερνητική επίθεση όσο και από τις επιλογές της συνδικαλιστικής ηγεσίας ενισχύει την εκτίμηση του Σωματείου  μας αφενός για την άμεση ανάγκη συγκρότησης ενός πλατιού κοινωνικού και εργατικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής στις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές,, αφετέρου  για την ανάγκη συντονισμού των εκπαιδευτικών σωματείων, που θα αποτελέσουν την ατμομηχανή μιας ταξικά αναγκαίας δράσης στην περίοδο, θα συμβάλλουν με τη συλλογική τους δράση στον αγωνιστικό προσανατολισμό των έκτακτων Γ. Σ. και στην ενοποίηση των διάσπαρτων δράσεων που εκδηλώνονται στο χώρο της εκπαίδευσης.
Μια πολύμορφη, μαζική, ενωτική, μαχητική, ανατρεπτική δράση πρέπει να είναι τώρα η απάντησή μας. Οργανωμένη από τα κάτω, από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις εργατικές και κοινωνικοπολιτικές συλλογικότητες, τον κόσμο της δουλειάς και του αγώνα. Ενάντια στην ψήφιση και την εφαρμογή των απεχθών μνημονιακών μέτρων, αλλά και στην προοπτική της ενότητας και της συσπείρωσης όλων των διάσπαρτων δυνάμεων στο δρόμο της σύγκρουσης με την πολιτική Κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Μια τέτοια δράση όχι μόνο καθίσταται ως άμεση αναγκαιότητα, αλλά αποτελεί και τη μόνη μορφή εργατικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης σήμερα στο σκηνικό της γενικευμένης υποταγής, απάθειας και συναίνεσης που στήνει το κυρίαρχο  πολιτικό προσωπικό και τα ξεπουλημένα ΜΜΕ.
Στον οδοστρωτήρα και τη βαρβαρότητα του τρίτου μνημονίου, τα μόνα ισοδύναμα είναι η αντίσταση, ο αγώνας, η άμεση συλλογική δράση, η σύγκρουση  και η ανατροπή. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.  Όλοι-ες στον αγώνα για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας!